Na mijn vorige blog, ongeveer 2 weken geleden, ben ik vertrokken van Bangalore naar Panjim (in Goa) met de nachtbus. And it was going to be a bumpy ride! Maar met goede hoop stapte ik op de bus. Het was mijn eerste keer met de nachtbus, dus ik was zo goedgelovig dat ik wel een paar uurtjes slaap kon pakken. Ik zou die uitzondering zijn die wél kon slapen in een nachtbus, ondanks het feit dat je de hele weg heen en weer geslingerd zou worden op een plankje dat zich een bed noemde. Helaas, ik was niet de uitzondering, ik mocht mij gewoon aansluiten bij de meerderheid. Ook viel mijn gezelschap in de bus nogal tegen, ik werd een beetje lastiggevallen door een wat oudere man die maar bleef vragen waar ik heen ging en mij ook heel vriendelijk aanbood dat ik anders wel naar hetzelfde hotel kon gaan waar hij verbleef. Toen heb ik toch redelijk krachtig de gordijnen langs mijn bed dichtgetrokken en na de volgende stop mezelf verplaatst naar een ander bed. Ik had namelijk gezien dat er 2 andere westerse meisjes achterin de bus lagen en ik heb toen gevraagd of ik me bij hen kon aansluiten. Met deze 2 meisjes ben ik de dag dat we aankwamen in Panjim naar Margoa (zuid Goa) gereisd en opgetrokken. Die avond had ik voor het eerst wel even een lastig momentje, want daar zat ik dan alleen op mijn hotelkamer na een ‘minder fijne', zeg gerustkutreis en bovendien had ik naast deze 2 meisjes nog weinig andere backpackers gespot. Ik besloot de volgende dag naar noord Goa te reizen, hier zouden zich namelijk meer backpackers bevinden. Met een riksja ben ik naar Vegator gereden, waar zich het Asterix Hostel bevond. En jawel, in noord Goa kom je om in de backpackers. In het hostel waar ik verbleef, waren meerdere slaapzalen waar je ongeveer met 6 op een kamer sliep. Er was een gemeenschappelijke woonkamer die bestond uit matrassen, grote kussens en zitzakken (en wifi!) en op de muren waren allemaal foto's geplakt en vlaggen gehangen. Daarnaast was de keuken met 2 lange tafels en de muren in de keuken waren helemaal vol gekladderd met verhaaltjes en quotes van mensen die in het Asterix hostel waren verbleven. Heel leuk gedaan en de sfeer was top! Over deze week valt iets minder te vertellen omdat deze vooral bestond uit chillen op verschillende stranden en uitgaan. Want hier kan je gewoon heerlijk op het strand zonnebaden met een graadje of 27. Hoe warm was het ook al weer in Nederland?

We hadden scootertjes gehuurd voorongeveer 5 dagenen daardoor konden we overal heen scooteren, wat heerlijk was! Tussen de verschillende plaatjes rij je namelijk echt door grote stukken natuur en met het mooie weer en de wind door je haren, miste er alleen nog een soundtrack. Het fijne van zo'n hostel is dat bijna iedereen alleen aan het backpacken is en daarom iedereen heel open is en je dus altijd met een groep ergens naar toe ging of ging eten. Een keer heel leuk ergens buiten gegeten, waar tegelijkertijd op een groot doek een film werd afgespeeld.

Het beste kon ik met een Mexicaans meisje, maar ik heb heel veel leuke mensen ontmoet! Ik was de jongste van het stel met mijn 18 jaar, want iedereen was ongeveer tussen 22 en 28. De meesten kwamen uit Engelstalige landen zoals Canada, Australië, Amerika en Engeland. Ik merkte wel echt dat mijn Engels niet al te best was en daar baalde ik soms wel heel hard van. Dit maakte het soms wel lastiger voor me, helemaal omdat iedereen het zo goed sprak.

Naast de stranden en strandtenten waren er in Goa ook heel veel leuke marktjes te vinden. Elke woensdag is er in Anjuna een bekende flewmarket. Ontzettend groot en ontzettend veel keus. Overal kleren, kruiden, stoffen, sieraden etc. Er kwam geen einde aan! Iedereen probeert je naar zijn/haar kraampje/kleed te lokken en soms word je ook net zolang door de Indische vrouwen met hun kraampjes gestalkt tot je bij hun kraampje komt kijken. Het is ontzettend goed voor je zelfvertrouwen om over zo'n markt te lopen, want alle verkoopsters maken complimentjes naar je: ‘Looking good ma'am!' Ik kreeg zelfs te horen dat ik mooie blauwe ogen had... ‘Dankje! En misschien moet jij je ogen eens laten nakijken?' Daarnaast waren de kreten ‘make good price for you!' en ‘come watch my shop, looking is free!' erg populair. Ik kon weinig kopen omdat ik nog rondtrek met een backpack voor 4 maanden, maar mensen die bijna weer naar huis vlogen, leefden zich flink uit (mijn tijd komt nog!).

Op een van de ochtenden kon je om half 8 aan een yoga les meedoen. Ik had nog nooit yoga gedaan en dacht dat het wel leuk zou zijn om een keer te proberen. Lekker ‘zen' worden. Mijn hemel, dat viel tegen! Het was gewoon een work-out voor 1.5 uur. Niet normaal hoe flexibel je moet zijn en in wat voor rare houdingen je je moet wringen. Helemaal niets ontspannend aan en dat om half 8 's ochtends met mijn brakke kop. Toen ik ongeveer mijn benen in mijn nek moest leggen en alleen op mijn handen moest staan en de yoga lerares ook nog begon over het feit dat je je wenkbrauwen moest ontspannen, kon ik wel janken. Ik had helemaal niet bij mijn wenkbrauwen stil gestaan en met trillende rietjes als armen en mijn voeten in een onnatuurlijke positie achter mijn oren, moest ik me ook nog gaan afvragen of mijn wenkbrauwen wel ontspannen waren. Mijn innerlijke rust lag in ieder geval nog in mijn bed en was ver te zoeken van het yoga matje, ik vergat soms gewoon dat ik ook nog adem moest halen. Laten we het er maar op houden dat ik weer een ervaring rijker ben.

Na weer een slapeloze nacht in de bus ben ik gister aangekomen in Bangalore terug bij Gerdje en de meisjes. Vandaag was Diwali, een heel groot feest in India. Diwali is het lichtjesfeest en overal in huis worden dan ook kaarsjes aangestoken. Ook wordt er ontzettend veel vuurwerk de lucht in geknald. Wij hebben Diwali gevierd bij een goede vriendin van Gerdje en haar gezin en erg lekker gegeten en daarna ook vuurwerk afgestoken. Urvashi (de vriendin van Gerdje) heeft bij mij een sari aangedaan, dus ik heb de hele avond in een van haar sari's mogen rondlopen. Heel gaaf! Want ik wilde er heel graag eentje dragen. Ook kreeg ik mooie oorbellen in en een parelketting om en als finishing touch nog een bindi (stip) op mijn hoofd. Als er een Indische Geert zou bestaan, zou hij trots op me zijn!

Overmorgen ga ik weer doorreizen naar Pondicherry, daarna naar Madurai en dan wil ik de 20^e aankomen bij de Sri Kanyakumari Gurukula Ashram waar ik voor ongeveer een maand vrijwilligerswerk ga doen (zie de site: http://www.svashram.nl/). Dus dat wordt weer een heel nieuw avontuur!

Hugs and Kisses