Go Goa

Na mijn vorige blog, ongeveer 2 weken geleden, ben ik vertrokken van Bangalore naar Panjim (in Goa) met de nachtbus. And it was going to be a bumpy ride! Maar met goede hoop stapte ik op de bus. Het was mijn eerste keer met de nachtbus, dus ik was zo goedgelovig dat ik wel een paar uurtjes slaap kon pakken. Ik zou die uitzondering zijn die wél kon slapen in een nachtbus, ondanks het feit dat je de hele weg heen en weer geslingerd zou worden op een plankje dat zich een bed noemde. Helaas, ik was niet de uitzondering, ik mocht mij gewoon aansluiten bij de meerderheid. Ook viel mijn gezelschap in de bus nogal tegen, ik werd een beetje lastiggevallen door een wat oudere man die maar bleef vragen waar ik heen ging en mij ook heel vriendelijk aanbood dat ik anders wel naar hetzelfde hotel kon gaan waar hij verbleef. Toen heb ik toch redelijk krachtig de gordijnen langs mijn bed dichtgetrokken en na de volgende stop mezelf verplaatst naar een ander bed. Ik had namelijk gezien dat er 2 andere westerse meisjes achterin de bus lagen en ik heb toen gevraagd of ik me bij hen kon aansluiten. Met deze 2 meisjes ben ik de dag dat we aankwamen in Panjim naar Margoa (zuid Goa) gereisd en opgetrokken. Die avond had ik voor het eerst wel even een lastig momentje, want daar zat ik dan alleen op mijn hotelkamer na een ‘minder fijne', zeg gerustkutreis en bovendien had ik naast deze 2 meisjes nog weinig andere backpackers gespot. Ik besloot de volgende dag naar noord Goa te reizen, hier zouden zich namelijk meer backpackers bevinden. Met een riksja ben ik naar Vegator gereden, waar zich het Asterix Hostel bevond. En jawel, in noord Goa kom je om in de backpackers. In het hostel waar ik verbleef, waren meerdere slaapzalen waar je ongeveer met 6 op een kamer sliep. Er was een gemeenschappelijke woonkamer die bestond uit matrassen, grote kussens en zitzakken (en wifi!) en op de muren waren allemaal foto's geplakt en vlaggen gehangen. Daarnaast was de keuken met 2 lange tafels en de muren in de keuken waren helemaal vol gekladderd met verhaaltjes en quotes van mensen die in het Asterix hostel waren verbleven. Heel leuk gedaan en de sfeer was top! Over deze week valt iets minder te vertellen omdat deze vooral bestond uit chillen op verschillende stranden en uitgaan. Want hier kan je gewoon heerlijk op het strand zonnebaden met een graadje of 27. Hoe warm was het ook al weer in Nederland?

We hadden scootertjes gehuurd voorongeveer 5 dagenen daardoor konden we overal heen scooteren, wat heerlijk was! Tussen de verschillende plaatjes rij je namelijk echt door grote stukken natuur en met het mooie weer en de wind door je haren, miste er alleen nog een soundtrack. Het fijne van zo'n hostel is dat bijna iedereen alleen aan het backpacken is en daarom iedereen heel open is en je dus altijd met een groep ergens naar toe ging of ging eten. Een keer heel leuk ergens buiten gegeten, waar tegelijkertijd op een groot doek een film werd afgespeeld.

Het beste kon ik met een Mexicaans meisje, maar ik heb heel veel leuke mensen ontmoet! Ik was de jongste van het stel met mijn 18 jaar, want iedereen was ongeveer tussen 22 en 28. De meesten kwamen uit Engelstalige landen zoals Canada, Australië, Amerika en Engeland. Ik merkte wel echt dat mijn Engels niet al te best was en daar baalde ik soms wel heel hard van. Dit maakte het soms wel lastiger voor me, helemaal omdat iedereen het zo goed sprak.

Naast de stranden en strandtenten waren er in Goa ook heel veel leuke marktjes te vinden. Elke woensdag is er in Anjuna een bekende flewmarket. Ontzettend groot en ontzettend veel keus. Overal kleren, kruiden, stoffen, sieraden etc. Er kwam geen einde aan! Iedereen probeert je naar zijn/haar kraampje/kleed te lokken en soms word je ook net zolang door de Indische vrouwen met hun kraampjes gestalkt tot je bij hun kraampje komt kijken. Het is ontzettend goed voor je zelfvertrouwen om over zo'n markt te lopen, want alle verkoopsters maken complimentjes naar je: ‘Looking good ma'am!' Ik kreeg zelfs te horen dat ik mooie blauwe ogen had... ‘Dankje! En misschien moet jij je ogen eens laten nakijken?' Daarnaast waren de kreten ‘make good price for you!' en ‘come watch my shop, looking is free!' erg populair. Ik kon weinig kopen omdat ik nog rondtrek met een backpack voor 4 maanden, maar mensen die bijna weer naar huis vlogen, leefden zich flink uit (mijn tijd komt nog!).

Op een van de ochtenden kon je om half 8 aan een yoga les meedoen. Ik had nog nooit yoga gedaan en dacht dat het wel leuk zou zijn om een keer te proberen. Lekker ‘zen' worden. Mijn hemel, dat viel tegen! Het was gewoon een work-out voor 1.5 uur. Niet normaal hoe flexibel je moet zijn en in wat voor rare houdingen je je moet wringen. Helemaal niets ontspannend aan en dat om half 8 's ochtends met mijn brakke kop. Toen ik ongeveer mijn benen in mijn nek moest leggen en alleen op mijn handen moest staan en de yoga lerares ook nog begon over het feit dat je je wenkbrauwen moest ontspannen, kon ik wel janken. Ik had helemaal niet bij mijn wenkbrauwen stil gestaan en met trillende rietjes als armen en mijn voeten in een onnatuurlijke positie achter mijn oren, moest ik me ook nog gaan afvragen of mijn wenkbrauwen wel ontspannen waren. Mijn innerlijke rust lag in ieder geval nog in mijn bed en was ver te zoeken van het yoga matje, ik vergat soms gewoon dat ik ook nog adem moest halen. Laten we het er maar op houden dat ik weer een ervaring rijker ben.

Na weer een slapeloze nacht in de bus ben ik gister aangekomen in Bangalore terug bij Gerdje en de meisjes. Vandaag was Diwali, een heel groot feest in India. Diwali is het lichtjesfeest en overal in huis worden dan ook kaarsjes aangestoken. Ook wordt er ontzettend veel vuurwerk de lucht in geknald. Wij hebben Diwali gevierd bij een goede vriendin van Gerdje en haar gezin en erg lekker gegeten en daarna ook vuurwerk afgestoken. Urvashi (de vriendin van Gerdje) heeft bij mij een sari aangedaan, dus ik heb de hele avond in een van haar sari's mogen rondlopen. Heel gaaf! Want ik wilde er heel graag eentje dragen. Ook kreeg ik mooie oorbellen in en een parelketting om en als finishing touch nog een bindi (stip) op mijn hoofd. Als er een Indische Geert zou bestaan, zou hij trots op me zijn!

Overmorgen ga ik weer doorreizen naar Pondicherry, daarna naar Madurai en dan wil ik de 20^e aankomen bij de Sri Kanyakumari Gurukula Ashram waar ik voor ongeveer een maand vrijwilligerswerk ga doen (zie de site: http://www.svashram.nl/). Dus dat wordt weer een heel nieuw avontuur!

Hugs and Kisses

Incredible india

Hoi iedereen!

Deze week was weer totaal anders dan de vorige week. Weer heel, maar dan echt heel veel nieuwe indrukken! Je leeft in zo'n andere wereld, dat het soms net een roes is waar je in zit. Soms moet ik echt even tegen mezelf zeggen: ‘Jasmijn, sta er nu bij stil!' en dan sta ik er ook even bij stil en denk ik ‘Wauw het is inderdaad super gaaf!!'. En dan kan ik weer door, haha!

Ik heb het nog steeds heel erg naar mijn zin bij Gerdje, Eveline en Raquel! Deze week hadden Eveline en Raquel vakantie, dus we zijn de hele week buiten Bangalore gaan reizen. Onze trip begon bij Mysore want daar was deze week een groot festival gaande: het Dasara festival. Een festival om hun godin Chamundeshwari (die naam heb ik inderdaad nog even opgezocht) te eren. We kwamen aan in Mysore en heel Mysore was versierd: fonteinen waren verlicht in verschillende kleuren, versieringen en lichtjes aan de gebouwen (met het paleis als hoogtepunt) en al het vervoer was versierd met slingers, bloemen, bladeren etc. Natuurlijk zag het ook zwart van de mensen! Een gezellige bende. De dag erna was de grote parade, echt een hele grote happening.Maar voordat de parade begon, konden we nog even langs alle wagens en nog over een groot grasveld lopen waar iedereen die aan de parade meedeed verspreid zat. De meest bijzondere verschijningen en verkleedde groepen zaten daar tussen, hier moet je echt de foto's voor bekijken!! Met het paleis nog op de achtergrond, leek het net of je je in een groot sprookjesboek bevond.

Terwijl ik iedereen met grote ogen aan het bekijken was, werden wij ook weer net zo hard bekeken. We waren elkaar dus van twee kanten aan het aangapen. Je bent hier als westerling net een uitgestorven diersoort en zo word je soms ook behandeld. In Bangalore was dat helemaal niet zo, maar deze week dus wel. Niet alleen in Mysore, maar de hele week kwamen er mensen op ons af om te praten en ik ben nog nooit zo vaak op de foto gezet, gewoon omdat je blank bent! De mensen zijn hier wel heel aardig, dus erg is het niet. Soms vragen ze of ze met je op de foto mogen, maar soms zitten mensen ook stiekem (ze proberen het stiekem te doen, maar eigenlijk is het heel opvallend en doe ik net of ik het niet door heb) foto's van je te maken, dat is best een beetje vreemd moet ik zeggen en een beetje ongemakkelijk ook. Als ik ergens alleen ben, is dat nog erger. Een keer was het echt heel bizar. Ik liep ergens langs hetwater en ik kijk om en 10 meter verder stond er gewoon een groep van ongeveer 10 jongens foto's van mij te maken. Ik keer zo snel mogelijk om en liep snel door, maar toen stonden ze weer voor mijn neus! Met een ‘ehh bye' maakte ik me zo snel mogelijk uit de voeten. En niet te geloven, werd ik gewoon gevolgd! Met zinnen als ‘please talk to me?' ben ik na een snel babbeltje, toch maar op een subtiel drafje naar het huisje teruggegaan (ze moesten eens weten wat er in Nederland rondloopt aan lang, blond of met lichte ogen). Ze idealiseren blank hier gewoon echt heel erg.

Ach fijn, weer terug naar de parade in Mysore! Deze zat vol met olifanten, acrobaten, trommelaars etc. Met als klapper op de vuurpijl een Olifant met de ‘golden Houdah' (een goudenkoets, maar dan zonder wielen) op zijn rug. Deze showstopper was maar liefst 750 kg. Mensen werden helemaal wild toen dit moment aanbrak. Je had duizenden mensen die stonden, maar er waren ook tribunes met plastic stoeltjes. Iedereen ging op de stoeltjes staan, mensen stapelde soms 10 plastic stoeltjes op elkaar om hoger te komen en over de mensenmassa heen te kunnen kijken en de olifant te kunnen zien . 's Avonds was er ook nog een grote show die begon met motorrijders die allemaal trucs deden. Een van die trucs was dat een motorrijder over iets van 10 liggende mensen moest heen springen. Ik kon alleen maar denken: ‘ oeioei, je zou toch maar als laatste in het rijtje moeten liggen, dat is fucked up!' Daarnaast waren er allerlei verschillende Indische dansen te zien, natuurlijk ook het Bollywood dansen, lasershows en nog een grote show met fakkels.

Na Mysore zijn we naar Dubare geweest. Waar een soort olifantenkamp was, waar olifanten verzorgd werden. Dit was echt een mooie ervaring. Na een nachtje slapen, zouden we om 6 uur gewekt worden. Maar om half 6 galmde er al een Indisch zingende vrouw door het park. Waarop Gerdje heel mooi zei: ‘zo, dat is wel heel ambitieus.' Na een safari , mochten we kijken bij het olifanten wassen en zelf ook meehelpen. Ik moet toegeven, waarschijnlijk voelde de olifant vrij weinig van mijn harde schop werk, maar ik vond het echt heel tof. Ik vind dat echt super mooie dieren en ik was er echt stil van om zo dichtbij te zijn, misschien zelfs een beetje ontroerd, haha! Ook heel mooi om te zien hoe die mensen met die olifanten omgingen. Zij wonen daar in tentjes en hutten en ze zijn echt een beetje vergroeid met die dieren. De olifanten maken van hun poot een soort trappetje en dan kunnen die jongens opstappen en ze zitten dan op het hoofd met hun voeten achter de oren en ze sturen de olifanten dan ook met hun voeten. Echt gaaf.

Na het Dubare avontuur, nog wat stops onderweg gedaan. Bij een Tibetaanse tempel geweest en een peddeltochtje op een grote rivier. De Indische natuur is echt heel erg mooi! India is gewoon heel erg mooi! Zo kleurrijk en er is altijd wel iets te beleven! Jullie moeten de foto's maar bekijken om een goede indruk te krijgen. Aankomende week ga ik alleen op pad en ga ik eerst naar Goa reizen met de nachtbus. Ik vind het wel erg spannend dat ik er dan echt even in mijn eentje voorsta!

Heel veel liefs vanuit India!

Bangalore

Tijd voor een eerste blog! Iedereen is erg benieuwd en dit is een handige manier om in een keer te vertellen hoe het hier is en om wat foto's te laten zien!

Op 13 oktober ben ik vanaf schiphol ontzettend lief uitgezwaaid door fam en friends! Bij de douane nog door een kabine voor een bodyscan, wat betekende dat je lekker kon meegenieten van dikke mannen zweet, want de armen moesten hop de lucht in. Daarna toch echt het vliegtuig in! Gevlogen met een super luxe vliegtuig. Na een overstap in Dubai, geland in Bangalore en daar werd ik opgewacht door Gerdje. Ik logeer bij Gerdje en haar 2 kinderen, Evelien en Raquel. Ze hebben een ruim appartement op de 14e verdieping, dus je kijkt over heel Bangalore uit! Heel warm opgevangen. Zowel letterlijk als figuurlijk, want het is hier hottt! En als vrouw draag je hier geen shortjes en blote schouders zijn ook not done, dus ik heb ook maar een wat meer indische outfit gescoord (zie foto's). Het tijdsverschil is trouwens 3.5 uur!

Opweg van de luchthaven naar het appartement mijn ogen al uitgekeken. En dat bedoel ik niet de omgeving, maar het verkeer is hier echt crazy! Een zooi(tje) ongeregeld, echt lachen! Alsof je in een spel zit en op de origineelste manieren obstakels (wat ook van alles en nog wat kan zijn) moet ontwijken, zo snel mogelijk. Iedereen doet eraan mee met luid getoeter, want er is natuurlijk altijd wel een reden om te toeteren. No rules: spookrijden, van een 2 baans een 3 baans maken, want je kan ook best tussen die 2 auto's door en motors waar hele gezinnen op vervoerd worden (pa, ma en kid) zonder helm en met de huisdieren er nog tussen gepropt, als een soort familieuitje! Een grote gevaarlijke bende, maar omdat iedereen het doet en het toch steeds op het nippertje goed gaat (met een goed geplaatste toeter hier en daar), is het toch een georganiseerde bende. Maar ik zouhet echt een nachtmerrie vinden om hier zelf te moeten afrijden, ookal kan je hier altijd de instructeur wat geld toestoppen en is dat ook geregeld.

Qua mensen is het hier ook een heel ander straatbeeld. Alle mensen zijn hier klein, met een donkere huidskleur, ogen en zwart haar.Ik was in een grote stoffenwinkel, wat trouwens echt heel mooi was, en daar was een indische man, hij was misschien nog geen 1.90, maar dan denk je meteen 'wajooo, wat een reus!' In tegenstelling tot in Nederland ben ik ook langer dan de vrouwen hier en licht qua huid en haar.Veel mannen zijn vaak even lang, maar ook kleiner. Dat zorgt ervoor dat je je nog weleens bekeken voelt.Iedereen denkt ook dat je rijk bent en ze willen daarom alles voor je doen in winkels etc, gadverredamme want ik houd er echt niet van om zo in de gaten gehouden te worden! Ze staan gewoon letterlijk op je tenen mee te kijken. Ze proberen je soms ook echt aftezetten, zo had de taxichauffeur geen wisselgeld en riksja's (zie foto's) vragen standaard te veel. Dat met die riksja's is wel heel grappig, omdat je dan gewoon een lager bedrag terug zegt, zij zijn het daar niet mee eens, jij loopt weg en je hoort: 'mevrouw, mevrouw!' Je keert weer om en je gaat rustig zitten met een stiekem glimlachje.

Alles is hier echt goedkoop, je kan goed eten voor 1 à 2 euro en ik was ontzettend verkouden, nog steeds een beetje, en heb bij een appotheek neusdruppels en nog wat tegen verkoudheid gekocht voor minder dan 1 euro. 1 euro is ongeveer 68 roepies.

Terwijl iedereen hier vooral donker is, zie je in alle reclames alleen mensen die op indische barbies en kens lijken met een lichte huid. Dat is hier echt het schoonheidsideaal. Gerdje moest bijvoorbeeld een pasfoto laten maken en die hebben ze dan ook een stuk lichter bewerkt, heel bleekjes! Terwijl wij juist allemaal een kleurtje willen.

Alle vrouwen zijn hier echt mooi gekleed (arm en rijk), kleurrijk en vrouwelijk met heel veel sieraden: meerdere piercings in de oren, vaak een piercing in de neus, armbanden, accessoires om de enkels en ringen voor je vingers én tenen. Ze dragen lange blouses met een losse broek of een sari. Sari's zijn sjaals van 7m die ze om hun lijf gewikkeld hebben. Erg mooi, maar als ik een sjaal van 7m om zou moeten wikkelen, zou ik er toch meer uitzien als een mummie. Mannen hebben hier standaard een snor en mensen schudden met hun hoofd als ze het er mee eens zijn ipv knikken. Zoals die vreselijke hondjes met losse hoofdjes die sommige mensen op de achterbank van hun auto hebben. Zo praten sommige mensen hier dus ook, alsof ze net een tik tegen hun hoofd hebben gehad en nog na aan het wiebelen zijn.

Er zijn hier onzettend veel straathonden en het is vaak heel vies door veel afval langs de wegen. Je hebt straatjes waar je echt door de modder loopt, en verkopers opgepropt zitten in mini, mini winkeltje, zeg gerust een doos, waar ze net in kunnen staan en die helemaal volgehangen zijn met troep. Geen idee waar ze naar de wc gaan, of eigenlijk heb ik wel een idee. Mensen werken hier ontzettend hard en maken hele lange dagen. Er zijn ook mooie straten met veel groen en alle straten zijn kleurrijk! Maar weinig is goed onderhouden. En ja er lopen koeien op de straat, plus de koeien lopen er soms ook transseksuelen door het verkeer, niet dat ik die onder dezelfde categorie beschouw als koeien. Het is hier gebruikelijk om transseksuelen wat geld te geven. Dus alle raampjes van de auto's gaan netjes naar beneden als er een transseksueel door het verkeer slingert, anders zou het ongeluk brengen. Mensen zijn hier erg gelovig. Je kan blijkbaar aan de soort stip of streepjes of combinaties hiervan op iemands hoofd zien, welke god ze aanhangen. Alle taxichauffeurs hebben ook standaard een altaartje in hun auto gebouwd. Ontzettend kitch met een gouden beeldje en allemaal lelijke prulletjes. Kitch, daar houden ze hier wel van. Ik zat bijvoorbeel in een riksja en de hele binnenkant was in overdaad versierd en een grote schildering van Jezus keek over mijn schouders mee. Er rijden heel veel riksja's rond. Ook zijn de tempels helemaal vol gebouwd met beeldjes aan de buitenkant (zie foto's).

Elke wc heeft hier een slangetje meteen kraantje ernaast hangen. Dat is de gebruikelijke manier om je kont schoon te spoelen. Ik heb me hier maar niet aangewaagd. Maar wie weet kom ik over 5 maanden terug in Nederland en wil ik zo'n billenspoelen in de badkamer, maar voor nu bedank ik. Het eten is hier ontzettend pittig en daar moet ik echt nog aan wennen! Waar ik ook aan moet wennen is het Engels dat ze hier spreken, iedereen kan hier wel Engels omdat het een Engelse kolonie is geweest en het stuur zit hier ook aan de andere kant. Maar ze spreken het gewoon heel anders uit. Ik versta het soms gewoon echt niet! Dus ik heb al een paar keer een fixe miscommunicatie gehad. Zo was ik met iemand aan het praten en die vroeg mij iets en het enige wat ik ervan verstond was 'Canada'. Dus ik dacht dat diegene wel zou bedoelen of ik uit Canada kwam. Ik een heel verhaal ophangen dat ik uit Nederland kwam en waarom ik hier was. Later kwam ik er achter dat de taal die ze hier spreken Canada heet, tja.

Deze week gaan we naar Mysore omdat het daar een paar dagen groot feest is en er daar van alles te zien en te doen is. Daarna gaan we naar een plek met olifanten, daar heb ik echt heel, heel veel zin in! Foto's en verslag volgen wel een keer.

Veel liefs!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Jasmijn